Ook broer Henk
   deed zijn best...

Buitenhof met Gevangenpoort

Bernardus Stapel    1916 - 1994


Bronnen:

Familie archief Emmy Kerkhof Stapel, Jacobswoude (Woubrugge) en van mijzelf

Gezinskaarten Stapel, Roosendaal

Stamlijst Departement van Financiën

============================================================================

Ben Stapel werd op 27 augustus 1916 geboren in de Emmastraat 78 te Roosendaal als zevende van de acht kinderen van Bernard Stapel en Bet Hintzen. Zijn jeugd begon voorspoedig (zie de jonge Ben), maar 7 jaar oud verloor Ben zijn moeder. Door haar dood veranderde er veel, ook al deden zijn vader, broers en oudste zus Betsy hun best het gemis op te vangen.
Stiefmoeder Nella van der Laan met wie Bernard Stapel begin 1928 hertrouwde en die daarbij het huishouden van Bets overnam had ongetwijfeld de beste bedoelingen, maar geen ervaring met kinderen of gevoel hoe er mee om te gaan. Chris en Henk waren al de deur uit en de thuiswonende kinderen die konden gingen ook weg: Marinus naar Amsterdam, Jan naar de Marine. Maar de jongsten bleven thuis tot in 1935 ook hun vader verongelukte, zoals vermeld in verscheidene kranten en Ben bij zijn zus Betsy ging wonen.

Ben volgde de MULO in Bergen op Zoom, deed examen in Breda en begon met 17 jaar als schrijver in tijdelijke dienst bij de Inspectie van Invoerrechten en Accijnzen te Roosendaal. Salaris: anderhalve gulden per werkdag. Vergelijkbaar met de jaarwedde van zijn grootvader als rijksveldwachter in Afferden zo'n driekwart eeuw tevoren.

Bijna 4 jaar later werd Ben tot schrijver 2e klasse bevorderd en april 1939 ging hij naar het naburige grensplaatsje Putte, het Kantoor Invoerrechten en Accijnzen, "met toekenning van verplaatsingskosten" d.w.z. een dienstfiets. Een vaste aanstelling kreeg Ben pas na ruim 5 jaar belastingdienst, 1 jan.'40 toen hij terug ging naar Roosendaal, Inspectie Invoerrechten en Accijnzen. Drie jaar later volgde zijn aanstelling tot schrijver 1e klasse.

Leuk werd het toen hij eind maart 1943 opnieuw naar het grenskantoor Putte werd gedirigeerd, maar nu om er de leiding waar te nemen. Hij kreeg een pasje om op verboden uren op straat te mogen en smokkelaars zo voor te kunnen blijven.

Dat acteren een hobby van hem was blijkt wel uit uit de smokkelaarsfoto rechts. Het was ook het jaar dat Ben in Roosendaal trouwde met Jo Mol. Nog datzelfde jaar volgde zijn benoeming tot adjunct-commies en hield hij zich ook bezig met het structureren van het werk "te velde". Mei 1946 werd hun zoon Ben in Roosendaal geboren, die later ook bij de belasting ging. Met zijn veld ervaring won Ben 28-05-'47 een f.200 prijsvraag, in januari uitgeschreven door het maandblad “Wij van Financiën” met zijn "ontwerphandleiding voor de aankomende hulpcommies aan de grens".

Januari 1950 werd hun dochter Emelie in Roosendaal geboren. Sept. werd Ben benoemd tot controleur Rijksbelastingen en nam hij het beheer op zich van het Kantoor Invoerrechten en Accijnzen te Vlissingen.


Kantoor Rijks-
belastingen
Vlissingen

Hij hield er van om af en toe uit te varen met het recherche-vaartuig “Albatros”. Misschien deed het hem denken aan zijn broer Jan bij de Marine, of aan de stoomloc van zijn vader of aan zijn moeder die uit Vlissingen kwam en hem vast wel over de bedrijvigheid van de zeehaven verteld heeft. Na twee jaar Vlissingen werd Ben er controleur A en in mei 1956 hoofdcommies, met als nieuwe bestemming het Ministerie van Financiën Den Haag, bij Algemene en Juridische Zaken van de Belastingdienst, indertijd nog aan het Buitenhof. Zijn gezin verhuisde naar de Dedemsvaartweg 1004, met toen nog een ver uitzicht over de polders. Ben werd in '57 hoofdcommies A en in '63 referendaris en Hoofd Bureau Verificatie. Vanaf die tijd begon hij zijn ervaring en kennis over te dragen aan de nieuwe generaties bij Financiën.

Hij hield zich ook als groepsleider bezig met rijkscursussen en was auteur van "De opleiding voor adjunct-commies". Weer later werd de afstand tot de praktijk nog groter en ging hij in 1971 naar de Directie Personeel van de Belastingdienst. Tot hij in 1973 terug wilde van de abstractie naar zijn oorspronkelijke werkterrein en weer kon werken bij de afdeling Douane der Rijksbelastingen.




De ziekte van de schildklier die hem daarna trof leidde tot zijn vervroegde uittreding en eervol ontslag per 1980.
Ben en Jo genoten nog heel wat jaren van hun pensioen, tot Ben bijna 78 jaar oud op 25 juli 1994 overleed.
Jo was 86 jaar toen zij op 2 februari 2002 stierf in een aanleunwoning in Den Haag.


+ + + + +