Hendrik Willem Stapel    1905 - 1990


Bronnen:

Familie archief van Beppie Schütz-Stapel, Roosendaal en Ad Stapel, Weert en van mijzelf

Gezinskaarten Stapel, Roosendaal

Stichting Railpublicaties, "Getuige van een donkere tijd" van Jan Matthijssen.


===============================================================================
Henk Stapel ging vanuit Roosendaal naar de ambachtschool in Bergen op Zoom en vertrok 20-aug-1924 naar Amsterdam, Zaandammerplein 66; zijn broer Chris woonde er in 1925 ook, op nr 68. Vanaf 8 maart 1926 reed hij in dienst van de 2e Noord-Hollandsche Tramweg Maatschappij de stoomtram van Amsterdam naar Monikendam. 22-aug-1927 kwam hij als machine bankwerker via Sliedrecht terug naar Roosendaal, maar vertrok al 2 maanden later naar Leidsendam, Broekweg 17 in dienst bij de NS werkplaats te Stompwijk. Kort, want op 12 december 1928 trouwde hij Dina Mastenbroek, in Rotterdam, waar ook hun beide kinderen werden geboren.
Henk Stapeluit "Getuige van een donkere tijd" van Jan Matthijssen.
Stichting Railpublicaties.Spoormannen en -vrouwen Roosendaal e.o. '40-'45.



artikelen

Ad, enige zoon van Henk Stapel, herinnert zich de fiets nog precies. Hij heeft zelf nog in het kinderzitje voorop gezeten en de lamp was er niet zomaar een, maar een carbidlamp uit de tijd dat de fietsdynamo nog moest worden uitgevonden! Een uniform met een vlinderstrikje was ook in die tijd heel bijzonder...
Nog een herinnering: De 3737 was een van de locomotieven die zijn vader ooit reed. Daar lag zijn grote liefde, bij de stoomtractie. Hij ging ook steevast een uur of twee vóór vertrek naar zijn loc om alles nog eens degelijk na te lopen. Dat veilige gevoel van gedegen beheersing van de onderliggende techniek ontbrak hem toen hij later op diesel en electrotractie moest overstappen. "Als de stoom het niet meer deed wist ik precies waar ik moest zoeken en hoe het op te lossen, maar daarna werd het een doos met bedieningsknoppen."
Daar kwam bij dat hij in elektrische treinen maar op een krappe meter achter de voorbumper zat en letterlijk ziek werd van ervaringen van collega's die, 120 km per uur rijdend, wanhopige mensen op zich af hadden zien springen ... De laatste periode van zijn werkzame leven werkte Henk met Dina samen als huismeester, waarbij hij zijn liefde voor de stoomtechniek gaande hield met zijn draaibank. Henk maakte er menige stoommachine mee. Ook verpandde hij zijn hart aan de schilderkunst, kopieerde Hollandsche meesters en schilderde landschappen. Zijn kanaal met molen hing decennia in onze huiskamer en nu nog bij mijn zus Ineke. Henk Stapel stierf bijna 85 jaar oud, minder dan een jaar nadat hij Dina had begraven.

(home = www.cstapel.nl)