Het verhaal van de Gelderse Stapels.
(home = www.cstapel.nl)
Onze familie stamt af van Johan Hendrik Stapel uit Gendt. Het is practisch zeker dat hij dezelfde is als de Johann Henrich geboren 1758 te Eickel bij Gelsenkirchen (D), zoon van David Stapel uit Pommeren en Anna Margaretha Böger. Zoals gedetailleerd in " gegevens in Gendt" vinden we hen en hun jongere kinderen vanaf 1760 in Gendtse (G) doopboeken, waarin zij aanvankelijk ook wel Stabel heetten. David zou als scheepstimmerman naar Gendt zijn getrokken om werk te vinden in een van de scheepswerfjes die daar toen waren. De Stapels voelden zich thuis in Gendt en hadden door de nabije Rijn letterlijk en figuurlijk een brede horizon. Heel wat Stapels vonden een bruid of bruidegom elders in Nederland of Pruisen. De meesten werkten op de boerderij, in de steenfabriek of op de Rijn, maar de tak van Johannes (geb.1796) in de Graafschap (Achterhoek) was meer administratief. Davids zoon Johan Hendrik zeilde met de VOC naar toenmalig Nederlands Indië en onderhield zelfs even met een eigen dijkwerkersbedrijf de dijk langs het Pannerdens Kanaal, volgens zijn smeekbede aan de dijkgraaf. Ik tel in totaal 13 politiemannen, bijna 2% van mijn werkblad met de Stapel stamboom. In het menu gaat "hun beroepen" verder in op werk waarvoor Gelderse Stapels een voorkeur leken te hebben. Tot en met de vorige eeuw hebben een kleine 500 Gelderse Stapels gewoond binnen 25 km rondom Gendt.
Ook hebben Gelderse Stapels vanaf 1825 een bloeiende tak gevormd in Den Haag, toen Willem, eerstgeborene van David's derde zoon Frederik, daar trouwde. Vier van de twaalf kinderen van zijn neef David (II) volgden een halve eeuw later: Johannes, Bernardus*, Johanna Cornelia* en Elisabeth (* na huwelijken in de Hoornse familie Bierenbroodspot). Begin twintigste eeuw hadden meer dan honderd nakomelingen van de vijf Gelderse Stapels in Den Haag gewoond of woonden er nog steeds.
Het verhaal van de Roosendaalse Stapels.
Mijn overgrootvader gaf een eigen impuls aan de verspreiding van onze familie, als eerste van Davids' achterkleinkinderen. Jan Willem Carel (1830-1920) trouwde in 1859 nog in Gendt, maar werd later dat jaar rijksveldwachter in noord Limburg. Hij en Elisabeth Ederveen kregen in Afferden tien kinderen waarvan er vijf volwassen werden. Bijna 50 jaar oud werd hij nog overgeplaatst naar Heijen (L) en in 1879 naar Steenbergen in west Noord-Brabant. In 1883 gingen zij naar Roosendaal waar nieuwe industrie ontstond en niet veel later bovendien een internationaal spoorweg station met werk voor veel familieleden in treinen, grensstation en werkplaatsen. Hij kon niet voorzien dat zowel zijn oudste als zijn jongste zoon een pijnlijke en gewelddadige dood zouden sterven temidden van alle vooruitgang, door het veiligheids- en gezondheidsonbenul in die fase van de industrieële revolutie (zie persberichten over Jan Stapel en over Bernard Stapel. Hoewel hij zelf tot zijn dood in Roosendaal bleef inspireerde hij velen van ons tot verdere migratie, daarbij geholpen door de mobiliteit van de spoorwegen en de beloften van een nieuwe wereld. Dat begon met twee van Jan Willem Carel's kinderen , die eind 19e eeuw langs verschillende routes in Amsterdam belandden en daar ook een springplank vormden voor de volgende generatie Stapels waarvan er vier korter of langer in Amsterdam woonden: Chris, Henk, Marinus en Rie. En ook mijn oom Carel Swolfs. Maar de meesten gingen verder, vooral naar west- en zuid Nederland, emigratie naar Canada, de VS en deze eeuw nog Frankrijk en Nieuw Zeeland. Een aparte pagina over de emigranten in de familie zou een goede aanvulling zijn op deze website, maar er zijn nog geen concrete teksten voor.
Familie overlevering en documenten, gegevens uit 26 archieven en veel internet bronnen zijn verwerkt in de stamboom op deze website. Om privacy redenen zijn verre jonge verwanten schaars in deze en veel andere stambomen. Binnen deze beperking telde in 2008 onze stamboom 18 nog levende mannelijke Stapels die de naam verder zouden kunnen dragen, waarvan 6 ouder dan 60 jaar. Zo'n 29 overleden mannelijke Stapels hadden mogelijk nog niet gevonden mannelijke nakomelingen. Overigens kunnen kinderen tegenwoordig ook hun moeder's naam aannemen.
Stapels die in het nieuws zijn of zijn geweest staan in het menu vermeld onder bekende Stapels, inclusief de regionale familie waartoe zij behoren.
(home = www.cstapel.nl)
Onze familie stamt af van Johan Hendrik Stapel uit Gendt. Het is practisch zeker dat hij dezelfde is als de Johann Henrich geboren 1758 te Eickel bij Gelsenkirchen (D), zoon van David Stapel uit Pommeren en Anna Margaretha Böger. Zoals gedetailleerd in " gegevens in Gendt" vinden we hen en hun jongere kinderen vanaf 1760 in Gendtse (G) doopboeken, waarin zij aanvankelijk ook wel Stabel heetten. David zou als scheepstimmerman naar Gendt zijn getrokken om werk te vinden in een van de scheepswerfjes die daar toen waren. De Stapels voelden zich thuis in Gendt en hadden door de nabije Rijn letterlijk en figuurlijk een brede horizon. Heel wat Stapels vonden een bruid of bruidegom elders in Nederland of Pruisen. De meesten werkten op de boerderij, in de steenfabriek of op de Rijn, maar de tak van Johannes (geb.1796) in de Graafschap (Achterhoek) was meer administratief. Davids zoon Johan Hendrik zeilde met de VOC naar toenmalig Nederlands Indië en onderhield zelfs even met een eigen dijkwerkersbedrijf de dijk langs het Pannerdens Kanaal, volgens zijn smeekbede aan de dijkgraaf. Ik tel in totaal 13 politiemannen, bijna 2% van mijn werkblad met de Stapel stamboom. In het menu gaat "hun beroepen" verder in op werk waarvoor Gelderse Stapels een voorkeur leken te hebben. Tot en met de vorige eeuw hebben een kleine 500 Gelderse Stapels gewoond binnen 25 km rondom Gendt.
Ook hebben Gelderse Stapels vanaf 1825 een bloeiende tak gevormd in Den Haag, toen Willem, eerstgeborene van David's derde zoon Frederik, daar trouwde. Vier van de twaalf kinderen van zijn neef David (II) volgden een halve eeuw later: Johannes, Bernardus*, Johanna Cornelia* en Elisabeth (* na huwelijken in de Hoornse familie Bierenbroodspot). Begin twintigste eeuw hadden meer dan honderd nakomelingen van de vijf Gelderse Stapels in Den Haag gewoond of woonden er nog steeds.
Het verhaal van de Roosendaalse Stapels.
Mijn overgrootvader gaf een eigen impuls aan de verspreiding van onze familie, als eerste van Davids' achterkleinkinderen. Jan Willem Carel (1830-1920) trouwde in 1859 nog in Gendt, maar werd later dat jaar rijksveldwachter in noord Limburg. Hij en Elisabeth Ederveen kregen in Afferden tien kinderen waarvan er vijf volwassen werden. Bijna 50 jaar oud werd hij nog overgeplaatst naar Heijen (L) en in 1879 naar Steenbergen in west Noord-Brabant. In 1883 gingen zij naar Roosendaal waar nieuwe industrie ontstond en niet veel later bovendien een internationaal spoorweg station met werk voor veel familieleden in treinen, grensstation en werkplaatsen. Hij kon niet voorzien dat zowel zijn oudste als zijn jongste zoon een pijnlijke en gewelddadige dood zouden sterven temidden van alle vooruitgang, door het veiligheids- en gezondheidsonbenul in die fase van de industrieële revolutie (zie persberichten over Jan Stapel en over Bernard Stapel. Hoewel hij zelf tot zijn dood in Roosendaal bleef inspireerde hij velen van ons tot verdere migratie, daarbij geholpen door de mobiliteit van de spoorwegen en de beloften van een nieuwe wereld. Dat begon met twee van Jan Willem Carel's kinderen , die eind 19e eeuw langs verschillende routes in Amsterdam belandden en daar ook een springplank vormden voor de volgende generatie Stapels waarvan er vier korter of langer in Amsterdam woonden: Chris, Henk, Marinus en Rie. En ook mijn oom Carel Swolfs. Maar de meesten gingen verder, vooral naar west- en zuid Nederland, emigratie naar Canada, de VS en deze eeuw nog Frankrijk en Nieuw Zeeland. Een aparte pagina over de emigranten in de familie zou een goede aanvulling zijn op deze website, maar er zijn nog geen concrete teksten voor.
Familie overlevering en documenten, gegevens uit 26 archieven en veel internet bronnen zijn verwerkt in de stamboom op deze website. Om privacy redenen zijn verre jonge verwanten schaars in deze en veel andere stambomen. Binnen deze beperking telde in 2008 onze stamboom 18 nog levende mannelijke Stapels die de naam verder zouden kunnen dragen, waarvan 6 ouder dan 60 jaar. Zo'n 29 overleden mannelijke Stapels hadden mogelijk nog niet gevonden mannelijke nakomelingen. Overigens kunnen kinderen tegenwoordig ook hun moeder's naam aannemen.
Stapels die in het nieuws zijn of zijn geweest staan in het menu vermeld onder bekende Stapels, inclusief de regionale familie waartoe zij behoren.