Aan mijn Vader
VADER
'T-is hard een dierbaar mens plots te verliezen,
En 't kwam hard aan toen jij bent heengegaan.
Wij zitten hier de pijn nu te verbijten,
En zien je nog als "vader" voor ons staan.
Want had ik zelf mijn vader mogen kiezen,
Dan stond jij op mijn lijstje bovenaan.
Nu'k zelf ook vader ben, nu kan ik pas begrijpen,
Wat jij voor al je kind'ren hebt gedaan.
Je leidde ons als vader over wegen,
Die zonder jou niet waren te begaan.
De liefde die wij allen van je kregen,
Heeft ons de juiste weg op laten gaan.
Je hebt ons tot volwassenen doen rijpen.
Voortdurend konden wij van jou op aan.
Nu'k zelf ook vader ben, nu kan ik pas begrijpen,
Wat jij voor al je kind'ren hebt gedaan.
Jouw leven ging beslist niet over rozen.
Je hebt jezelf wel erg veel ontzegd.
Maar de eenvoud waarvoor jij eens hebt gekozen,
Wordt thans door ons als liefde uitgelegd.
Je klaagde nooit, want dat was uit den boze,
Je eigen zorgen schoof je van de baan.
Nu'k zelf ook vader ben, nu kan ik pas begrijpen,
Wat jij voor al je kind'ren hebt gedaan.
Je gaf je warmte ook aan onze kleintjes.
Je was voor hen de beste kameraad.
Ze speelden met jouw stoommachine en treintjes.
Jij stond met koek en "bollekes" paraat.
Jij grapte, speelde, lachte, maakte geintjes.
Bent vaak met hen aan't wandelen gegaan.
Nu'k zelf ook vader ben, nu kan ik pas begrijpen,
Wat jij voor onze kind'ren hebt gedaan.
Jij werd door onze kinderen aanbeden.
En wat een kind voelt is vaak waar en raak.
Jij stond voor hen op d'allerhoogste trede.
Als kindervriend viel jij in de smaak.
Met opa spelen is voorgoed verleden.
Maar al jouw warmt'-is aan hen niet ontgaan.
Nu'k zelf ook vader ben, nu kan ik pas begrijpen,
Wat jij voor onze kind'ren hebt gedaan.
Onze dank blijft vurig in ons branden.
Je donk're stem wordt nu door ons gemist.
Je blij gezicht, je warme mannenhanden.
Ons beeld van jou wordt nimmer uitgewist.
Waarom zing ik zo laat pas deze wijze?
En niet toen jij dit lied nog kon verstaan?
Nu jij bent heengegaan,
Nu durf ik pas te prijzen,
Wat jij voor al de jouwen hebt gedaan.
Ad Stapel
31 oktober 1980
(home = www.cstapel.nl)
'T-is hard een dierbaar mens plots te verliezen,
En 't kwam hard aan toen jij bent heengegaan.
Wij zitten hier de pijn nu te verbijten,
En zien je nog als "vader" voor ons staan.
Want had ik zelf mijn vader mogen kiezen,
Dan stond jij op mijn lijstje bovenaan.
Nu'k zelf ook vader ben, nu kan ik pas begrijpen,
Wat jij voor al je kind'ren hebt gedaan.
Je leidde ons als vader over wegen,
Die zonder jou niet waren te begaan.
De liefde die wij allen van je kregen,
Heeft ons de juiste weg op laten gaan.
Je hebt ons tot volwassenen doen rijpen.
Voortdurend konden wij van jou op aan.
Nu'k zelf ook vader ben, nu kan ik pas begrijpen,
Wat jij voor al je kind'ren hebt gedaan.
Jouw leven ging beslist niet over rozen.
Je hebt jezelf wel erg veel ontzegd.
Maar de eenvoud waarvoor jij eens hebt gekozen,
Wordt thans door ons als liefde uitgelegd.
Je klaagde nooit, want dat was uit den boze,
Je eigen zorgen schoof je van de baan.
Nu'k zelf ook vader ben, nu kan ik pas begrijpen,
Wat jij voor al je kind'ren hebt gedaan.
Je gaf je warmte ook aan onze kleintjes.
Je was voor hen de beste kameraad.
Ze speelden met jouw stoommachine en treintjes.
Jij stond met koek en "bollekes" paraat.
Jij grapte, speelde, lachte, maakte geintjes.
Bent vaak met hen aan't wandelen gegaan.
Nu'k zelf ook vader ben, nu kan ik pas begrijpen,
Wat jij voor onze kind'ren hebt gedaan.
Jij werd door onze kinderen aanbeden.
En wat een kind voelt is vaak waar en raak.
Jij stond voor hen op d'allerhoogste trede.
Als kindervriend viel jij in de smaak.
Met opa spelen is voorgoed verleden.
Maar al jouw warmt'-is aan hen niet ontgaan.
Nu'k zelf ook vader ben, nu kan ik pas begrijpen,
Wat jij voor onze kind'ren hebt gedaan.
Onze dank blijft vurig in ons branden.
Je donk're stem wordt nu door ons gemist.
Je blij gezicht, je warme mannenhanden.
Ons beeld van jou wordt nimmer uitgewist.
Waarom zing ik zo laat pas deze wijze?
En niet toen jij dit lied nog kon verstaan?
Nu jij bent heengegaan,
Nu durf ik pas te prijzen,
Wat jij voor al de jouwen hebt gedaan.
Ad Stapel
31 oktober 1980
(home = www.cstapel.nl)