De helft daarvan ligt op de 350 m lange Duivelsbruglaan met berm, sloot, groenstrook, fietspad en bosrand, rood ingekleurd op het kaartje onderaan deze bladzijde.
Een kwart ligt langs de overige 2.5 km asfaltpaden en wegen. Ook hier liggen de resten van verslavingen aan bier, sterkedrank, wiet, coke, tabak, snacks en snoep.
De fysieke en mentale afhankelijkheid van zulke middelen laat zich gelden op de gekste plaatsen en tijden en verdringt helaas veel andere bedoelingen en belangen.
Op de 6 km Mastbospaden zelf ligt minder: Wandelaars koesteren hun bos. Wel strooien sporters er hun snotvodden, waterflessen en energy blikjes langs de paden.
Zij geloven kennelijk Tour de France reportages met suggestieve beelden dat topsporters die willen winnen echt niet anders kunnen dan hun afval in de berm werpen!
Ik krijg twee standaard commentaren: "Schande hoe ze hier hun afval dumpen" en "Goed werk hoor!". Mijn standaard antwoord: "Het mooie is dat iedereen het kan".
Een klein half uur ontrommel ik per dag, zoiets als de dagelijkse uitlaattijd van een hondenbezitter. Dan kun je er ook weer plezierig wandelen met de kleinkinderen.
Dit nodigde niet echt uit ...
en zo kun je weer genieten!
(home = www.cstapel.nl)Hieronder een kaartje van het betreffende noordelijk deel van het Mastbos en de belangrijkste omgevingsfactoren.
